Respect!

"Hoe hard mag je hier eigenlijk?", vraagt Taco terwijl hij een groen wit busje inhaalt. 'ZOLL' staat in grote letters op de zijkant van het voertuig zie ik in een flits. We rijden op de A31 richting Bremen. "Wir sind in Deutschland hè", antwoord ik. "Zo hard je kan. Beuk hem door de panty, Poel."

'Poel' is Taco Poelstra, drievoudig wereldkampioen korfbal. We zijn op weg naar de EWE Arena in Oldenburg voor de wedstrijd Oldenburg-FC Bayern München. Basketbal. Terwijl Taco het gaspedaal nog verder indrukt, praat ik hem bij over de huidige competitieopzet van het veldkorfbal, de verrichtingen van onze geliefde club Nic., de WK-selectie van TeamNL Korfbal en schelden we allebei op FC Groningen.

Na tien minuten worden we ingehaald door het groen witte ZOLL-busje. Dat gaat voor ons rijden. Op het achterraam van het busje komt een soort van schotklok naar beneden. FOLGEN knippert het in rode letters. "Verdammt noch mal", zucht Taco. Op een parkeerplaats stoppen we achter elkaar. Raampjes naar beneden. Een man met baard en een vrouw met snor sommeren ons om uit te stappen. Ik speel Oost-Gronings doof, Taco stapt uit. "Ausweis bitte." Ik ril, Taco overhandigt zijn paspoort. Waar we naar toe gingen. Of we onze basketbalkaartjes even konden laten zien. Of we wel even de kofferbak wilden openen. Of we wapens en drugs bij ons hadden.

Toen de anale visitatie erop zat en de twee douaniers tot de conclusie kwamen dat we daadwerkelijk geen smokkelaars waren maar ‘gewoon twee mannen van middelbare leeftijd die heel snel door Noord Duitsland klapten’ begon de man met baard trots over Duitse basketbal. "Weltmeister Liga." Ja, dat klopt. Duitsland werd vorige maand wereldkampioen door onder andere het zwaar favoriete Amerika te verslaan. Prachtige prestatie. Taco knikte beleefd. Ik mompelde voor mezelf: "Houd je bek toch Heinrich. Weet je wel wie er voor je staat. Dreifach Weltmeister Korfball. Beetje respect graag."

De wedstrijd was fantastisch. 6.000 uitzinnige fans schreeuwen de geel-blauwen van Oldenburg naar de overwinning op Bayern. Kolkende Arena. Vlak voor de wedstrijd wordt Weltmeister Andreas Obst, de shooting guard van het gehate Bayern, geëerd. Een staande ovatie voor de man die Duitsland de eerste wereldtitel bezorgde. Mooi. Kippenvel. Respect.

Op de terugweg naar Groningen dwalen mijn gedachten af naar het komende WK korfbal in Taiwan. Maar liefst 24 landen gaan een gooi doen naar de titel. Zin in. Prachtig evenement. Ik ben zeer benieuwd naar de ontwikkelingen van de landen die al een tijdje van mijn radar zijn. Japan bijvoorbeeld. In 2001 mocht ik daar wat gasttrainingen gegeven. Japanners lopen krom door het respect geven. Dat constante buigen is niet bevorderlijk voor het rebounden. Toch heb ik daar wonderen verricht met het perfectioneren van het origami rebounden. De Japanners werden door die clinics heer en meester in het tolletje draaien. Tijdens het WK van 2003 in Rotterdam hoopten ze daar de vruchten van te plukken.

In de voorronde van dat WK moest Japan tegen Polen. In de Topsporthal Rotterdam naast De Kuip. In die tijd trainde Feyenoord nog op de huidige parkeerplaats tussen Kuip en Topsporthal. Na afloop van een training kwam Shinji Ono, de Japanse stervoetballer die in 2002 nog een belangrijk aandeel had in de UEFA Cup zege van Feyenoord, even buurten bij zijn landgenoten in de Topsporthal. Enorme oploop tot gevolg. De Japanse korfballers werden helemaal gek en liepen tijdens de WK-wedstrijd zo de speelvloer af om samen met hun volksheld op de foto te gaan. Tegenstander Polen maakte hier dankbaar gebruik van om zonder directe tegenstanders en respect driemaal te scoren...

Het komende WK korfbal vindt plaats van 20 tot en met 29 oktober in Taiwan. Polen en Japan zijn weer van de partij. U bent ook van harte welkom. Er zijn nog (enkele) kaarten.